DEVAM: 251- Kesilecek
Kurban'a Ortak Olmak
أنبأ إسحاق
بن إبراهيم
قال حدثنا
الفضل بن موسى
قال حدثنا
الحسين بن
واقد عن علباء
بن أحمر عن
عكرمة عن بن
عباس قال كنا
مع رسول الله
صلى الله عليه
وسلم فحضر
النحر فنحرنا
البعير عن
عشرة
[-: 4109 :-] İbn Abbas der ki: Nebi
(sallallahu aleyhi ve sellem) ile beraberken kurban bayramı günü geldi. Devede
on kişi ortak olarak kestik.
4466'da gelecektir. - Tuhfe:
6158
Diğer tahric: İbn Mace
(3131), Tirmizi (905,1501), Ahmed, Müsned (2484), İbn Hibban (4007).
أنبأ محمود
بن غيلان قال
حدثنا وكيع
قال حدثنا
سفيان عن أبيه
عن عباية بن
رفاعة عن جده
رافع بن خديج
قال كنا مع
رسول الله صلى
الله عليه وسلم
بذي الحليفة
من تهامة
فأصبنا غنما
وإبلا فعجل
القوم يعني
قبل القسمة
فأعلوا به
القدور فجاء النبي
صلى الله عليه
وسلم فأمر بها
فأكفئت ثم عدل
عشرا من الغنم
بجزور ثم إن
بعيرا ند وليس
في القوم إلا
خيل يسيرة
فرمى رجل بسهم
فحبسه فقال
النبي صلى
الله عليه
وسلم إن لهذه
البهائم أوابد
كأوابد الوحش
فما عليكم
فاصنعوا به هكذا
[-: 4110 :-] Rafi' b. Hadic
anlatıyor: Tihame'nin Zu'I-Huleyfe denilen yerinde Resulullah (sallallahu
aleyhi ve sellem) ile beraberdik. (Düşmandan) koyun ve deve ele geçirdik. Henüz
taksim edilmeden önce halk bunları boğazlayıp tencerelere koyarak pişirmeye
başladılar. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem) gelince bunların dökülmesini
emretti ve tencereler devrilip' döküldü. Sonra ganimeti taksim ederken bir
deveyi on koyuna eşit tuttu. O sırada ordunun develerinden biri kaçmıştı.
Yanlarında (onu takibe yarayacak cinsten yeterli sayıda) at da yoktu. Bunun
üzerine (mücahidlerden) bir adam bir ok atıp hayvanı devirdi. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem) de :
"Gerçekten bu
(evci!) develerin vahşi hayvanlar gibi bir kaçışı vardır. Onlardan biri size bu
şekilde davranacak olursa, siz de ona böyle muamele yapın " buyurdu.
4465,4477,4478,4483,4484,
4490'da gelecektir. - Tuhfe: 3561
Diğer tahric: Buhari
(2488, 2507,3075,54498,5503,5506,5543,5509,5544), Müslim 1968 (20,2,22, 23),
Ebu Davud (2821), İbn Mace (3137, 3178, 3183), Tirmizi (1491, 1492, 1600),
Ahmed, Müsned (15806), İbn Hibban (4821, 5886).
أنبأ هناد بن
السري عن أبي
الأحوص عن سعد
عن عباية بن
رفاعة عن أبيه
عن جده قال
كنا مع رسول
الله صلى الله
عليه وسلم في
سفر فتقدم
سرعان الناس
فتعجلوا من
الغنائم
فاطبخوا
ورسول الله
صلى الله عليه
وسلم في آخر
الناس فمر
بالقدور فأمر
بها فأكفئت ثم
قسم بينهم
وعدل بعيرا
بعشر شياه فند
بعير من إبل
القوم وليس
معهم خيل
فرماه رجل
بسهم فحبسه
قال رسول الله
صلى الله عليه
وسلم إن لهذه
البهائم
أوابد كأوابد
الوحش فما فعل
منها هذا
فافعلوا به
هذا
[-: 4111 :-] Abaye b. Rifa'a,
babasından, o da dedesinden bildiriyor: Bir yolculukta Resulullah (sallallahu
aleyhi ve sellem) ile beraberken, halktan aceleci olanlardan bazıları ganimet
hayvanlarından (aceleyle kesip) yemek pişirmeye başladı. Resulullah (sallallahu
aleyhi ve sellem) ise geriden gelmekteydi. Tencerelerin yanından geçerken
dökülmesini emretti ve tencereler devrilip döküldü. Sonra ganimeti taksim
ederken bir deveyi on koyuna eşit tuttu. O sırada ordunun develerinden biri
kaçmıştı. Yanlarında (onu takibe yarayacak cinsten yeterli sayıda) at da yoktu.
Bunun üzerine topluluktan bir adam bir ok atıp hayvanı devirdi. Nebi
(sallallahu aleyhi ve sellem) de: "Gerçekten bu develerin vahşi hayvanlar
gibi bir kaçışı vardır. Onlardan biri size bu şekilde davranacak olursa, siz de
ona böyle muamele yapınız" buyurdu.
Tuhfe: 3561
Diğer tahric: Buhari
(2488, 2507,3075,54498,5503,5506,5543,5509,5544), Müslim 1968 (20,2,22, 23),
Ebu Davud (2821), İbn Mace (3137, 3178, 3183), Tirmizi (1491, 1492, 1600),
Ahmed, Müsned (15806), İbn Hibban (4821, 5886).